Łysienie czołowe bliznowaciejące – przyczyny, objawy, diagnostyka i leczenie

Łysienie czołowe bliznowaciejące (Frontal Fibrosing Alopecia, FFA) to przewlekła choroba autoimmunologiczna, która dotyka głównie kobiety w okresie postmenopauzalnym, chociaż może również występować u mężczyzn i młodszych kobiet. Choroba ta charakteryzuje się postępującym cofaniem się linii włosów na czole oraz bliznowaceniem skóry, co prowadzi do trwałej utraty włosów. W poniższym artykule omówimy przyczyny, objawy, diagnostykę oraz metody leczenia łysienia czołowego bliznowaciejącego.

 

Łysienie czołowe bliznowaciejące - przyczyny

Łysienie czołowe bliznowaciejące jest chorobą autoimmunologiczną, co oznacza, że układ odpornościowy atakuje własne tkanki organizmu. W przypadku FFA, atakowane są mieszki włosowe, co prowadzi do ich uszkodzenia i zastąpienia tkanką bliznowatą. Dokładna przyczyna tej reakcji nie jest do końca poznana, jednak istnieje kilka czynników, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju tej choroby:

  1. Genetyka – Predyspozycje genetyczne mogą odgrywać znaczącą rolę w rozwoju FFA. Jeśli ktoś w rodzinie cierpiał na tę chorobę, istnieje większe prawdopodobieństwo jej wystąpienia.

  2. Zmiany hormonalne – Zmiany hormonalne, zwłaszcza związane z menopauzą, są jednym z czynników ryzyka. Obniżenie poziomu estrogenów może wpływać na rozwój choroby.

  3. Czynniki środowiskowe – W niektórych badaniach sugerowano, że ekspozycja na pewne substancje chemiczne lub kosmetyki może zwiększać ryzyko rozwoju FFA. Chociaż związek ten nie został jeszcze jednoznacznie potwierdzony, istnieje hipoteza, że niektóre składniki filtrów przeciwsłonecznych mogą odgrywać rolę w rozwoju choroby.

Łysienie czołowe bliznowaciejące - objawy

Łysienie czołowe bliznowaciejące rozwija się powoli i początkowo może być trudne do zauważenia. Do najczęstszych objawów FFA należą:

  1. Cofanie się linii włosów na czole – Jest to najbardziej charakterystyczny objaw, gdzie linia włosów stopniowo cofa się do tyłu, często w sposób symetryczny.

  2. Utrata włosów na brwiach – Utrata włosów z brwi jest częstym wczesnym objawem. Czasami może dojść do całkowitego wyłysienia brwi.

  3. Bliznowacenie skóry – Skóra w miejscach, gdzie wypadły włosy, staje się gładka, błyszcząca i pozbawiona mieszków włosowych. Często występuje również zaczerwienienie i swędzenie.

Diagnostyka łysienia czołowego bliznowaciejącego

Diagnostyka FFA opiera się na dokładnym wywiadzie medycznym, badaniu fizykalnym oraz badaniach dodatkowych:

  1. Wywiad medyczny – Lekarz przeprowadza wywiad, pytając o objawy, historię chorób, stosowane kosmetyki oraz przypadki łysienia w rodzinie.

  2. Badanie fizykalne – Ocena kliniczna obejmuje dokładne oględziny skóry głowy, twarzy i innych części ciała. Lekarz zwraca uwagę na stopień cofania się linii włosów oraz obecność blizn.

  3. Biopsja skóry – Aby potwierdzić diagnozę, lekarz może zlecić biopsję skóry. Badanie to polega na pobraniu małego wycinka skóry z obszaru zmienionego chorobowo i przeprowadzeniu badania histopatologicznego.

  4. Trichoskopia – Jest to nieinwazyjne badanie pozwalające na ocenę mieszków włosowych przy użyciu dermatoskopu. Trichoskopia umożliwia ocenę stanu włosów oraz skóry głowy bez konieczności wykonywania biopsji.

Łysienie czołowe bliznowaciejące - leczenie

Leczenie FFA ma na celu zahamowanie postępu choroby, zmniejszenie stanu zapalnego oraz poprawę estetyczną. Niestety, nie istnieje jedna skuteczna metoda leczenia, a terapia często jest długotrwała i wymaga indywidualnego podejścia.

  1. Leki immunosupresyjne – Leki takie jak kortykosteroidy (w postaci maści lub tabletek) mogą pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego i zahamowaniu procesu bliznowacenia. W niektórych przypadkach stosuje się również inhibitory kalcyneuryny, takie jak takrolimus.

  2. Inhibitory 5-alfa-reduktazy – Finasteryd i dutasteryd są lekami, które mogą być stosowane u kobiet, zwłaszcza w okresie postmenopauzalnym. Leki te pomagają w stabilizacji stanu włosów i hamują dalszą ich utratę.

  3. Leki przeciwzapalne – Hydroksychlorochina jest stosowana w niektórych przypadkach FFA jako lek zmniejszający stan zapalny.

  4. Mezoterapia i osocze bogatopłytkowe (PRP) – Wspomagają regenerację włosów poprzez dostarczanie składników odżywczych i stymulację wzrostu włosów.

  5. Transplantacja włosów – W niektórych przypadkach, gdy choroba zostaje zatrzymana, możliwe jest przeprowadzenie przeszczepu włosów. Jednak z uwagi na charakter choroby, efekty mogą być nieprzewidywalne.

  6. Zmiany stylu życia – Unikanie stresu, zdrowa dieta bogata w witaminy i minerały oraz unikanie szkodliwych kosmetyków mogą wspierać leczenie i zapobiegać nawrotom choroby.

Podsumowanie

Łysienie czołowe bliznowaciejące to złożona choroba autoimmunologiczna, która wymaga wczesnej diagnostyki i indywidualnego podejścia do leczenia. Choć nie istnieje jednoznacznie skuteczna terapia, odpowiednio dobrane leczenie może zahamować postęp choroby i poprawić jakość życia pacjenta. W przypadku wystąpienia objawów sugerujących FFA, warto jak najszybciej skonsultować się z trychologiem, aby rozpocząć odpowiednie leczenie.

 

 

Masz objawy sugerujące łysienie czołowe bliznowaciejące? Umów się na konsultację trychologiczną.  Oferujemy profesjonalną pomoc w zakresie diagnostyki oraz leczenia chorób włosów oraz skóry głowy.